Een oud pand, een voormalige Calicot weverij van Woningstichting Zeeuwland, is getransformeerd naar een publieksruimte met theater-faciliteiten én uitgebreid met een filmhuis op het binnenterrein.

Achter de bestaande voorgevel is de oude tussenvloer van het gebouw weggelaten waardoor een prachtige dubbelhoge ruimte is ontstaan. De unieke dakconstructie van drie monumentale Emy-spanten is zo onderdeel van het interieur geworden.  Aan spanten zijn enkel trekstangen en een randbalk toegevoegd; tezamen dragen ze de nieuwe zinken kap met de erin opgenomen lichtstraat.

Het op het binnenterrein gerealiseerde filmhuis is op terughoudende wijze vormgegeven. Vanaf de straat gezien oogt het met hout beklede volume laag. Het gewelfde dak, ook in zink, zorgt voor een intieme binnenruimte. In de achtergevel van de weverij zijn de bestaande openingen gehandhaafd. Zo is de relatie tussen de twee gebouwdelen voelbaar gemaakt en ontstaat er een levendig spel tussen binnen en buiten.